Kira Artış Şartı Muayyen olmalıdır

Kira artış  şartı muayyen olmalıdır.

ÖZET: Kira sözleşmesinde kararlaştırılan  kira artış şartı muayyen değilse (TEFE-TÜFE gibi) kararlaştırılan artış şartı geçersizdir. Yargıtay 8 Hukuk Dairesi   2018/8653 E.  ,  2018/13759 K.

“İçtihat Metni”

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İtirazın Kaldırılması ve Tahliye

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup, hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR
Davacı alacaklı tarafından davalı borçlu aleyhine kira farkı ve bakiye kira alacağı ve tahliye istemli olarak başlatılan icra takibine davalı borçlunun itirazı üzerine davacı icra mahkemesinden itirazın kaldırılması ve tahliye isteminde bulunmuş mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş karar davalı borçlu tarafından temyiz edilmiştir.

1- Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan kararda yazılı gerekçelere göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2- Davalı vekilinin kira farkı alacağına ilişkin temyiz itirazlarına gelince;
Davacı alacaklı, 15/08/2012 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli yazılı kira sözleşmesine dayanarak 05/08/2015 tarihinde başlattığı icra takibi ile yıllık TEFE TÜFE zammına uymadan eksik ödenmiş 937,2 TL kira farkı ve kesinti yapılan 600,00 TL kira alacağı olmak üzere toplam 1.537,20 TL alacağının tahsilini talep etmiş, davalı borçlu süresinde verdiği itiraz dilekçesi ile; kira bedellerinin eksiksiz ödendiğini, kiralananın demirbaşı olan kombinin garanti süresi uzatım bedeli nedeniyle kiraya verenin bilgisi dahilinde 2014 yılı içerisinde iki taksit halinde kesinti yapıldığını belirterek borca itiraz etmiştir.
Davacı alacaklı vekili tarihsiz beyan dilekçesinde; TÜİK tarafından açıklanan oranların dikkate alındığı 2013 dönemi aylık kira bedelinin 790,57 TL, 2014 dönemi aylık kira bedelinin ise 868,67 TL olması gerektiği oysa davalının 2013 dönemi için aylık 750,00 TL den, 2014 dönemi için ise aylık 800,00 TL den kira ödemesi yaptığını belirtmiş, davalı borçlu asil 2015 yılı Ağustos ayına kadar aylık 800,00 TL den kira ödemesi yaptığını belirtmiştir. Dosya içerisinde yer alan banka hesap hareketlerinde 2013 yılı Eylül ayı ila 2015 ayı Haziran ayı arasında aylık 800,00 TL den kira bedelleri ödendiği görülmüştür.

Takip dayanağı kira sözleşmesi hususi şartlar 6. maddesinde “Kiracının kontrat bitiminde kira rayiç bedelini TEFE – TÜFE % …..oranında artışını şimdiden kabul ve taahhüt eder.” düzenlemesi yer almaktadır. Ancak kira bedelinin TEFE mi TÜFE mi oranında ya da TEFE – TÜFE ortalaması oranında mı artırılacağı kararlaştırılmamıştır. Bu haliyle artış şartı belli ve muayyen değildir. Takipte kira farkı alacağının talep edildiği ancak sözleşmede muayyen bir artış oranı kararlaştırılmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesi gerekirken davacının talep ettiği kira artışı kabul edilmek suretiyle yazılı şekilde 937,20 TL kira farkı alacağı üzerinden itirazın kaldırılmasına karar verilmesi doğru değildir.

SONUÇ: Yukarıda (2) no.lu bentte açıklanan nedenle,davalı borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün İİK’nın 366. ve 6100 sayılı HMK’nın Geçici 3. maddesinin yollamasıyla 1086 sayılı HUMK’nın 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, (1) numaralı bentte yazılı nedenlerle sair temyiz itirazların reddine, taraflarca İİK’nın 366/3. maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın temyiz edene iadesine, 06/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.